Het is zondagochtend. Buiten is het donker, maar één vogel zingt. Waar zou die op zijn afgestemd?! Niet op het licht. Ik dwaal af. Ik weet het. Het is of luisteren naar het vogeltje buiten of beseffen dat Isfahan wordt geëxecuteerd. Dit is niet de eerste keer. Niet de eerste novemberopstanden van Iran. Je kunt heel Zayandehrud rivier vullen met het vergoten bloed. 

Anne, en dan volgt er altijd een stilte. Zo'n stilte zoals aan het einde van jouw dagboek. Ik kon er toen niet tegen. Ik kan er nu niet tegen. Ik leg mij er niet bij neer. Als Iran opkomt voor zichzelf, kom ik op voor Iran. Elke dag weer.

Isfahan op 26 november 2021 (autoriteiten openen vuur op demonstranten)