Lieve Anne, Mea Culpa. Ik heb je al een tijdje niet aangeschreven, terwijl ik je juist meer dan ooit dingen te vertellen heb. Ik zit met de "openbaarheid" van dit dagboek in mijn maag. Nogmaals geen goed idee voor een levende dissidente. Tegelijkertijd is het mijn eer te na om te zwijgen. Vannacht schrok ik weer eens wakker met het liedje van Adèle "Hello From The Other Side, I Must Have Called A Thousand Times" op "repeat". Het is inmiddels 14.40 uur en het houdt niet op. Ik ben er. Heb de tekst erbij gehaald. 

Lieve Anne, ik weet wie dit aan mij kwijt wil. Hij heeft niet alleen mijn hart gebroken. Hij heeft mijn ziel gebroken. Ik heb iedere verschrikking in het leven doorstaan en teruggekrabbeld, maar hij...hij...heeft mij te gronden gericht. Anne, waarom is er geen vermelding in de Bijbel (Torah, Quran etc..)van het lijden van de zus van Kaïn en Abel?! Ze was er. Ze is er. Ze heeft geleden.

Anne, dit verhaal kwam tot een "goed" eind door haar offer, waar niemand weet ervan. Ze moest kiezen tussen haar broertjes of zichzelf. Ze offerde zichzelf. Of moet ik dan bij Sophie zijn?