Lieve Anne, mag ik heel even uitschreeuwen bij je? AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA.
Zo. Dat is eruit. Het is zondagnacht. Ochtend voor mij. Ik werd weer eens totaal gedesoriënteerd wakker. De laatste tijd word ik wakker en weet ik niet meer wie ik ben. Ik moet mij dan opnieuw tot alles verhouden. Aparte gewaarwording is dat en vooral niet prettig.
Terwijl ik wacht tot het lichtje van de espressomachine uitgeflikkerd is, bedenk ik dat ik de volgende keer dat ik niet meer weet wie ik ben, het naar mijn hand moet zetten. Volgende keer vertel ik mezelf dat ik zo'n Zeeuws meisje ben. In kostuum en al. Ze lijken allemaal zo gelukkig.
Het valt me namelijk op dat je op zo'n moment wanneer je even kwijt bent wie je bent, je brein gelijk zoekt naar herinneringen, die er genageld zijn. Drie keer raden waar de mijne mee komt aanzetten.
Enfin, mijn geschreeuw van daarnet had niets te maken met mijn desoriëntatie. Het tegenovergestelde zelfs. Ik werd weer eens bevestigd in iets wat ik al jaren weet, maar telkens weer hoop dat het niet waar is. Einstein zijn theorie van waanzin.
Lieve Anne, het is mij in het geboortekanaal reeds medegedeeld dat diplomatie met een dictatuur geen democratie oplevert. Dan kom je ter wereld en in al je onschuld denk je ja maar als die politici nu eens wisten wat er in een dictatuur gebeurt en hoe tirannie te werk gaat, dan zouden ze er onmiddellijk mee stoppen. Wat doe je dan? Je gaat het hen dan vertellen. En vertellen. En vertellen. En vertellen. Je gaat zelfs op de Dam staan en het uitschreeuwen.
Dan is hèt moment daar, dat niet alleen jij het verkondigt, maar de hele wereld. Nu gaan we het beleven dan, denk je bij jezelf. Die ambassade wordt dichtgegooid. De banden worden verbroken. En we slepen die massamoordenaars voor het Internationaal Hof. Niet dus.
Wat er wel wordt gedaan is salto's achterover maken. Jongleren met messen. Fietsen op een éénwieler. Balanceren met één voet op een olifant. Alles om je aandacht te verzetten van het feit dat de overheid er alles aan doet om het misdadige regime van Iran niet te doen stoppen.
Dat is dan nog niet alles hè Anne, diezelfde politici, die het geweld tegen vrouwen gedogen van het regime van Iran, hetzelfde regime waarin verkrachting de fout van de vrouw is, ondermijnen ook nog eens je intelligentie, door nog geen dag later, een vlag op te hijsen "tegen seksueel geweld" met de mededeling dat het ook in Nederland gebeurt. Toch niet systematisch door de overheid, mag ik hopen, meneer de minister???? En dus dat het hier in Nederland ook gebeurt, betekent het dan dat het het best meevalt ofzo?! Ik weet niet wat ik meemaak, meneer de minister. U kunt beter de volgende keer gewoon met die vlag in de hand zelf staan wapperen op het plein, want wat mij betreft, staat u al een tijdje voor paal.
Letterlijk op de Dam aan het schreeuwen maart 2020 (net voor Covid)